Srebrna Nitka Ciszy

Przez życie na czas,
 skrywając wewnątrz historie o
 prawdziwym ja.
 Przez ciszę i wrzask,
 potykam się, gdy kredką podkreślam swoją niepewność.

 Niby wszystko mam,
 a jednak niezmiennie czuję się sam,
 niby wszystko mam,
 dlaczego więc...? 

 Za wszystko, za chwile,
 których brak,
 nienawidzę Cię.
 I wiarę, poczucie, że mnie znasz,
 gdy nie było tak.

 Niby wszystko mam,
 a jednak niezmiennie czuję się sam,
 niby wszystko mam.
 Niby wszystko mam,
 patrz kawka mruga mi okiem,
 niby wszystko mam,
 dlaczego więc...?